വേനലവധി

കക്കീര

എന്റെബ്ബെ വിമാനത്താവളത്തിൽ നിന്നും പത്തു നൂറ്റമ്പതു കിലോമീറ്റർ ദൂരത്താണ് കക്കീര  എന്ന ചെറിയ ഗ്രാമം .ഞങ്ങൾക്ക് കമ്പനി വക വണ്ടി വന്നിരുന്നു .ചെറിയ മിനി ബസ് [മെറ്റഡോർ ].ഏകദേശം രണ്ടര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തലസ്ഥാന നഗരിയായ കംപാല യിൽ എത്തി .വളരെ തിരക്കേറിയ സ്ഥലമാണ് കമ്പാല.ലഘു ഭക്ഷണത്തിനു ശേഷം ഞങ്ങൾ വീണ്ടു യാത്ര തുടർന്നു .

ഉഗാണ്ടയിലെ ടാക്സി [മെറ്റഡോർ ] 

                                 

 നല്ല പ്രകൃതി രമണീയ മായ സ്ഥലം .ഞങ്ങൾ പുറത്തേക്കു നോക്കി എല്ലാം വളരെ അത്‍ഭുതത്തോടെ വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു .ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞതുപോലെ മനസ്സിൽ പ്രതീക്ഷിച്ച ഒരു സ്ഥലമേയല്ല നേരിൽ കണ്ടപ്പോൾ തോന്നിയത്.ചുട്ടു പൊള്ളുന്ന വേനൽക്കാലത്തു മഴ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും കഴിയുമായിരുന്നില്ല .റോഡിന്റെ ഇരുവശവും നല്ല പച്ചപ്പും ഇടയ്ക്കിടെ ഓരോ കെട്ടിടങ്ങളും .കരിമ്പ് ,തേയില ഇതെല്ലം വളരെ ദൂരം കൃഷി ചെയ്തിരിക്കുന്നു . മുക്കോണോ ,,ലുഗാസി ,ജിഞ്ച ഇതെല്ലം പോകുന്ന വഴിക്കുള്ള ചെറിയ പട്ടണങ്ങൾ ആണ് .

തേയില തോട്ടങ്ങൾ 

                                                          

ഉഗാണ്ടയിലെ വളരെ വിസ്തീർണമുള്ള ഒരു കാടാണ് മബീര.അതിനുള്ളിൽ കൂടിയാണ് കുറെ ദൂരം പോകേണ്ടത് .വളരെ വിജനമായ സ്ഥലം .ഇപ്പോൾ ടൂറിസത്തിൻ്റെ ഭാഗമായി ആൾക്കാർ അവിടെ പോകാറുണ്ട്.300 സ്ക്യുർ കിലോമീറ്റർ റൈൻ ഫോറസ്റ് ആണ് മബീര

  മബീര 

 .

 കകീര  അടുക്കുന്തോറും നല്ല തണുപ്പും കൂടി കൂടി വന്നു . ആഫിക്ക യുടെ ഏതാണ്ട് മധ്യ ഭാഗത്തായി വളരെയധികം നല്ല ഭൂ പ്രകൃതി യോട് കൂടിയ ഒരു സ്ഥലമാണ് കക്കീര .ഭൂമധ്യ രേഖയ്ക്ക് അടുത്തായതിനാൽ അധികം ചൂടുമില്ല അധികം തണുപ്പുമില്ല .നല്ല കാലാവസ്ഥ .ഒരു മഴ പെയ്തു കഴിഞ്ഞാൽ വേഗം വെള്ളം മണ്ണിലേക്ക് വലിയും .എങ്ങും അങ്ങനെ വെള്ളം കെട്ടി കിടക്കാറില്ല.പിന്നെ വിക്ടോറിയ തടാകത്തിന്റെ തീരത്താണ് ഈ സ്ഥലം. വളരെ ഫലഭൂയിഷ്ഠമായ മണ്ണാണ് .തുടർച്ച യായി മഴ കാണും അതിനാൽ കൃഷിക്ക് വളരെ യോജിച്ച കാലാവസ്ഥയാണ് .

വിക്ടോറിയ തടാകം 

ഇവിടെയാണ് മധ്വാനികളുടെ 23000 ത്തോളം ഏക്കർ വരുന്ന ഷുഗർ എസ്റ്റേറ്റ് വ്യാപിച്ചു കിടക്കുന്നതു .ഉഗാണ്ടയിലെ ബുസോഗ പ്രൊവിൻസിലാണ് കക്കീര  സ്ഥിതി ചെയുന്നത് .നൈൽ നദിയുടെ തീരപ്രദേശമായ 'ജിഞ്ച' ടൌൺ ആണ് ഒരു വശത്തു .മറുവശത്തു 'ട്ടൊറോറോ 'അതും ഒരു വലിയ ടൌൺ ആണ്.കെനിയ ബോർഡറിനോട് അടുത്ത സ്ഥലമാണ് ട്ടൊറോറോ വടക്കുഭാഗത്തു ക്യോഗ എന്ന തടാകവും തെക്കു ഭാഗത്തു ,ലോകത്തിലെ തന്നെ വലിയ ഒരു തടാകമായ വിക്ടോറിയയും ഇതാണ് കകിരയുടെ മൊത്തത്തിലുള്ള ഒരു ഭൂ പ്രകൃതി .

 കകീര എസ്റ്റേറ്റിലേക്കുള്ള റോഡ് 

                                        

മധ്വാനി നഗർ എന്നാണ് പണ്ട് കകീര അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്.അവർക്കു ഷുഗർ ഫാക്ടറി കൂടാതെ സ്വീറ്റ് ഫാക്ടറി,സോപ്പ് ആൻഡ് ഓയിൽ മിൽ ഇവയും അവിടെത്തന്നെ ഉണ്ട് .ജോലിക്കാർക്ക് പ്രത്യേകം ക്വാർട്ടേഴ്‌സുകൾ ,ഒരു ഹോസ്പിറ്റൽ പ്രൈമറി ആൻഡ് സെക്കണ്ടറി സ്കൂൾ..അവരുടെ ബംഗ്ലാവ്കൾ ഇത്രയുമാണ് അന്നവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നത് .

കകീര ഷുഗർ ഫാക്ടറി 

                                                             

 ഏകദേശം വൈകുന്നേരത്തോടു കൂടി ഞങ്ങൾ കക്കീര യിൽ എത്തി .വുഡൻ ഹൗസാണ്   ഞങ്ങൾക്ക് താമസിക്കാൻ തന്നിരുന്നത് .നിര നിരയായി വുഡൻ ഹൗസസ്‌ എല്ലാ വീടുകൾക്കും പ്രത്യേകം പ്രത്യേകം പൂന്തോട്ടങ്ങളും വീടിനു ചുറ്റും കുറച്ചു സ്ഥലവും ഉണ്ടായിരുന്നു .എനിക്ക് നാട്ടിലെ എന്റെ വീട്ടിൽ എത്തിയ പോലെ തോന്നി.

ക്വാർട്ടേഴ്സിന് മുൻപിൽ 

                                                 

                                   പലപ്പോഴായി കുറിച്ചു വച്ച  കുറെ കാര്യങ്ങൾ

                                   വായിക്കാൻ ഇഷ്ടമുള്ളവർക്കായി .

                                   എന്തെങ്കിലും തെറ്റുകളും കുറവുകളും ഉണ്ടെങ്കിൽ

                                   ദയവായി പ്രതികരിക്കുക .

                                   ആദ്യത്തെ കുറിപ്പ് മനസിനും കണ്ണിനും കുളിർമ്മ

                                   നൽകിയ കുറച്ചു കാഴ്ചകളെ പറ്റിയാവട്ടെ .

ഉഗാണ്ട എൻറെ കണ്ണിലൂടെ

         

           
            "ഉഗാണ്ട " എന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ ശരാശരി ഏതു മലയാളിയുടെ മുഖത്തും ഒരു പ്രത്യേകതരം ഭാവരസം മിന്നിമറയാറു ണ്ട് .അത് നവരസങ്ങളിൽ ഏതുമാകം .ചിലർക്ക് ഒരുതരം ഭയം ,മറ്റചിലർക്ക് പരിഹാസം ,വേറെ ചിലർക്ക് അത്ഭുതം അങ്ങനെ പലതരം പ്രതികരണങ്ങൾ .പത്തുപതിനഞ്ചു വർഷം മുൻപ് ഉഗാണ്ടയിലേക്ക് വരുന്നതിനു മുൻപായി എനിക്കുമുണ്ടായി ഇതുപോലെ പലതരംവികാര  വിചാരങ്ങൾ. 
            സാധാരണ ഒരുമാതിരി എല്ലാ മലയാള ചലച്ചിത്രങ്ങളിലും നമ്മൾ ഉഗാണ്ടയെപറ്റി പ്രതിപാതിക്കുന്നത് കേട്ടിട്ടുണ്ട് .എന്നാൽ എന്താണ് ഉഗാണ്ട എന്ന നാടിനെപറ്റി ഇത്രയേറെ പരാമർശിക്കുന്നത് എന്ന് ആരെങ്കിലും ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ?             
          മുംബൈയിൽ സ്ഥിരമായി താമസിച്ചിരുന്ന സമയത്താണ് എന്റെ ഭർത്താവിനു ഉഗാണ്ടയിലേക്ക് ഒരു ജോലി ശരിയാകുന്നത് .ഞാനും ഭർത്താവും ഞങ്ങളുടെ രണ്ടു കുട്ടികളും അടങ്ങുന്ന കൊച്ചു കുടുംബത്തിന് ഒരാളുടെ ശമ്പളം വീട്ടുചിലവ്  കഴിഞ്ഞു മിച്ചം വയ്ക്കാൻ ഒന്നുമില്ലായിരുന്നു .കുട്ടികൾ വളർന്നു വരുന്നു ,ആവശ്യങ്ങൾ കൂടിവരുന്നു ,വിലക്കയറ്റം കൂടുന്നു  ഈ ഒരു അവസ്ഥയിലാണ് ഉഗാണ്ടാൻ അവസരം വന്നു പെടുന്നത് .ആദ്യം ഞങ്ങൾക്കും ഒരു ഭയമാണ് തോന്നിയത് .കാരണം ഉഗാണ്ടയെപറ്റി കേൾക്കുമ്പോൾ സ്വാഭാവികമായും  ഓർമ വരുന്ന ഒരാളുണ്ട് "ഇദി അമിൻ"മനുഷ്യ മാംസം ഭക്ഷിച്ചിരുന്ന ഒരു ഭീകരൻ.പഴയ ചരിത്ര പുസ്തകങ്ങളും ഭൂപടവും വിശ്വവിജ്ഞാനകോശവുമെല്ലാം തപ്പിയെടുത്ത് ഉഗാണ്ടയെ പറ്റി കൂടുതൽ അറിയാൻ ശ്രമിച്ചു .പശ്ചിമ  ആഫ്രിക്കയിൽ വിക്ടോറിയ തടാകത്തിന്റെ തീരത്ത് കെനിയക്കും ടാൻസാനിയ ക്കും ഇടയ്ക്കുള്ള ഒരു ചെറിയ രാജ്യം  .ഭാരതീയർ വളരെയേറെ അവിടെ ജോലി നോക്കുന്നുണ്ടെന്നും ഒരു ഗുജറാത്തി കുടുംബക്കാരുടെ സ്വന്തം  സ്ഥാപനത്തിൽ ജോലി നോക്കാൻ ആണെ ന്നും അറിഞ്ഞതോടെ ഒന്നു പോയി നോക്കാംഎന്നായി  
              പിന്നീട് ഉഗാണ്ടയിലേക്ക് പോകാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിലായി .ആദ്യം ഭർത്താവ് തനിച്ചാണ് പോയത് .അന്ന് ഇന്നത്തെപോലെ അത്ര എളുപ്പമായിരുന്നില്ല വിവരങ്ങൾ അറിയാനുള്ള സംവിധാനങ്ങൾ .പത്തുപതിനഞ്ചു ദിവസങ്ങൾ കൂടിയിരിക്കുമ്പോൾ ഒരു കത്ത് വരും ...കുഴപ്പമില്ലാത്ത സ്ഥലം ,കുട്ടികളുടെ വിദ്യാഭ്യാസ കാര്യങ്ങൾക്കെ ഒരു കുറവുള്ളതായി തോന്നിയുള്ളൂ,കാരണം തലസ്ഥാന നഗരിയായ  കമ്പാലയിൽ നിന്നും വളരെ ദൂരെയായിരുന്നു ജോലി കിട്ടിയ സ്ഥലം 'കക്കീര '.അതുകൊണ്ട് കുട്ടികൾക്ക് വേനൽക്കാല അവധി കിട്ടുമ്പോൾ മാത്രം പോയിവരാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു.
              1998ഏപ്രിൽ മാസത്തിലാണ് ആദ്യമായി ഉഗാണ്ടയിലേക്ക് വന്നത്.മുംബൈ യിൽ നിന്നും എത്യോപ്യ യിലെ  അദ്ദിസ് അബാബ യിലേക്ക് ,അവിടെ നിന്നും ഉഗാണ്ടയിലെ എന്റെബ്ബെ യിലേക്ക് .വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു എനിക്ക് ഈ യാത്ര .കാരണം  വിദേശത്തേക്കുള്ള എന്റെ ആദ്യ യാത്ര ആയിരുന്നു അത് .ഉഗാണ്ടയുടെ തലസ്ഥാനമായ കമ്പാലയിൽ നിന്നും 40 കി മി ദൂരെയാണ് എന്റെബ്ബെ അന്തർ  ദേശീയ വിമാനത്താവളം .അവിടെ നിന്നും റോഡ്‌ മാർഗം കമ്പാല വഴി കക്കീര യിലേക്കുള്ള യാത്ര .കമ്പാല എല്ലാ ആധുനിക സൗകര്യ ങ്ങളുമുള്ള ഒരു വലിയ പട്ടണം.കൂറ്റൻ കെട്ടിടങ്ങൾ മിക്കവാറും ഗവണ്മെന്റ് ഓഫീസുകളും അവിടെയാണ് .

                    പട്ടണത്തിൽ നിന്നും വിട്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ തിരിച്ചു കേരളത്തിലെ ഏതോ ഒരു ഉൾ ഗ്രാമത്തിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുകയാണോ എന്ന് തോന്നിപ്പോയി .റോഡിൻറെ ഇരുവശവും ചെറിയ ചെറിയ വീടുകൾ ,കപ്പ വാഴ,ചേമ്പ് ,മുരിങ്ങ ഇവയെല്ലാം ധാരാളമായി പച്ച പിടിച്ചു നില്ക്കുന്നു

.എനിക്ക് വളരെ അത്ഭുതം തോന്നി. മനസ്സിൽ ഓർത്തു വച്ചിരുന്ന ഒരു  ഉഗാണ്ട ആയിരുന്നില്ല ഇവിടെ എത്തി പെട്ടപ്പോൾ ഞാൻ കണ്ട ഉഗാണ്ട . ദൈവത്തിന്റെ വേറൊരു സ്വന്തം നാടു പോലെ തന്നെ തോന്നി .നമ്മുടെ നാട്ടിൽ നിന്നും ഇത്ര ദൂരെ ഒരിക്കലും  ഇതൊന്നും കാണാൻ പറ്റുമെന്ന് കരുതിയിരുന്നില്ല.

പട്ടണത്തിൽ നിന്നും ഉള്ളിലേക്ക് പോകുംതോറും കാലാവസ്ഥയിലും മാറ്റം തോന്നി .നല്ല തണുത്ത കാറ്റ് ,എന്നാൽ നല്ല സൂര്യപ്രകാശവും ആകപ്പാടെ കണ്ണിനു നല്ല കുളിർമ തോന്നി.